Skleroterapia | Założenie gumowych podwiązek (Metoda Barrona) | Fotokoagulacja podczerwienią | Krioterapia | Elektrokoagulacja | Laseroterapia
Leczenie instrumentalne ma na celu umocowanie powiększonych guzków krwawniczych w obrębie kanału odbytnicy bez ich operacyjnego usuwania. Zabiegi wykonuje się różnymi technikami doprowadzając do wytworzenia obszaru zwłóknienia na szczycie guzka, co umocowuje go do głębiej położonych tkanek. Zaletą tych technik jest zachowanie fizjologicznej funkcji splotów naczyniowych i hemoroidów, niewielkie dolegliwości bólowe w czasie i po zabiegu oraz szybki powrót do normalnego funkcjonowania. Zabieg przeprowadzany jest w warunkach ambulatoryjnych. Poleca się go u pacjentów z I i II stopniem choroby hemoroidalnej, jeśli występują u nich duże dolegliwości i częste zaostrzenia oraz rzadziej u pacjentów z III stopniem zaawansowania. Do technik leczenia instrumentalnego zalicza się m.in. skleroterapię, zakładanie gumowych podwiązek, fotokoagulację podczerwienią (IRC), krioterapię, elektrokoagulację i laser.
Lek na hemoroidy bez recepty. Kliknij w obrazek, aby przejść do apteki.
Skleroterapia
Skleroterapia, nazywana jest inaczej obliteracją lub ostrzykiwaniem, należy do najstarszych metod leczenia choroby hemoroidalnej. Zabieg polega na wstrzyknięciu roztworu związków chemicznych wywołujących włóknienie, dzięki czemu następuje umocowanie błony śluzowej do znajdującej się pod nią warstwy mięśniowej. Do wstrzyknięć stosuje się 5% roztwór fenolu w oleju, oleje roślinne, chininę, związki mocznika lub hipertoniczny roztwór soli. W technice przeprowadzenia zabiegu ważne jest wykonanie wstrzyknięcia pod błonę śluzową u podstawy poszerzonego guzka krwawniczego. Zbyt płytkie podanie środka obliterującego może wywołać martwicę błony śluzowej, zbyt głębokie może prowadzić do powstania ropnia międzyzwieraczowego, a podanie do światła hemoroidu wywołuje nagłe, przemijające bóle umiejscowione za mostkiem w okolicy serca i w nadbrzuszu. U pacjentów z niedoborem odporności oraz pacjentów z zastawkową chorobą serca na czas zabiegu stosuje się osłonę antybiotykową, aby zapobiec rozwojowi zakażenia.
Założenie gumowych podwiązek
Założenie gumowych podwiązek (ang. RBL, rubber band ligation) określane jest także jako zabieg metodą Barrona. Obecnie jest najbardziej popularną metodą instrumentalną i daje bardzo dobre wyniki. Badania kliniczne wykazują, że na tle innych metod RBL wyróżnia się niewielką ilością nawrotów i sytuacji wymagających przeprowadzenia kolejnych zabiegów, jednakże charakteryzuje się znacząco większym bólem w czasie rekonwalescencji. RBL polecany jest jako zabieg pierwszego wyboru w chorobie hemoroidalnej I-III stopnia.
Metoda Barrona polega na założeniu gumowego pierścienia na podstawę guzka. Zabieg wykonuje się przy pomocy cylindrycznego przyrządu, którym najpierw zasysa się błonę śluzową guzka krwawniczego, a następnie zsuwa się gumową podwiązkę na jego szypułę. Można podwiązać wszystkie guzki w czasie jednego zabiegu. Gumowa podwiązka wywołuje niedokrwienie zaciśniętej okolicy guzka, martwicę, a następnie włóknie i powstanie blizny, która stabilizuje hemoroidy. Zabieg powinien być niebolesny. Pojawienie się ostrego bólu wskazuje, że podwiązki zostały założone zbyt nisko i muszą być natychmiast usunięte.
Założenie gumowych podwiązek jest zabiegiem bezpiecznym, niemniej jednak w rzadkich przypadkach mogą wystąpić powikłania w postaci krwawienia (2-5% przypadków), czy zakażeń wymagających podania antybiotyków. Po zabiegu pacjenci mogą odczuwać dyskomfort i niewielkie dolegliwości bólowe, które można złagodzić stosując ciepłe nasiadówki, dietę regulującą wypróżnienia, łagodne środki przeczyszczające i doustne leki przeciwbólowe. Zaleca się również odstawienie leków przeciwkrzepliwych na tydzień przed i dwa tygodnie po zabiegu.
Fotokoagulacja podczerwienią
Fotokoagulacja podczerwienią (ang. IRC, infrared coagulation) jest metodą wykorzystującą promienie podczerwone. Zabieg wykonuje się za pomocą specjalnego pistoletu, którego głowicę przykłada się do podstawy guzka. Promienie podczerwone przechodzą do warstwy podśluzowej, gdzie wywołują oparzenie. Uszkodzenie tkanki daje odczyn zapalny, który w ciągu 3 tygodni zamienia się w bliznę. Po zabiegu pacjent może odczuwać dyskomfort, niewielkie dolegliwości bólowe, plamienie i krwawienie. Zabiegowi poddaje się tylko jeden guzek. Kolejny można poddać korekcie po utworzeniu blizny na poprzednim. Fotokoagulacja jest bezpieczniejsza niż skleroterapia, jednak zabiegu nie stosuje się w III stopniu zaawansowania choroby i przy dużych, wypadających hemoroidach.
Krioterapia
Krioterapia polega na aplikacji bardzo niskiej temperatury. Przy zastosowaniu ciekłego azotu jest to temperatura rzędu minus 180°C, a podtlenku azotu minus 90 stopni. Podobnie jak w poprzednich metodach, zimno uszkadza tkanki, a po wygojeniu odczynu zapalnego powstaje blizna stabilizująca guzek. Obecnie metoda ta nie jest polecana, gdyż charakteryzuje się długim czasem gojenia, cuchnącymi wiatrami, większym ryzykiem wywołania głębokiej martwicy oraz koniecznością stosowania znieczulenia podczas zabiegu. Po jej zastosowaniu częściej niż przy wyborze innych metod instrumentalnych dochodzi do nawrotów wymagających założenia gumowych podwiązek lub przeprowadzenia zabiegu operacyjnego.
Elektrokoagulacja
Elektrokoagulacja (ang. RFA, radiofrequency ablation) jest metodą relatywnie nową. Polega na zastosowaniu prądu o mocy 60W, który uszkadza tkankę u podstawy guzka. Jako działania niepożądane mogą wystąpić ostre zatrzymanie moczu, zakażenia rany pozabiegowej i zakrzepica. Dolegliwości bólowe występują rzadko. Elektrokoagulacja nie jest popularna ze względu na wysoki koszt sprzętu i częstsze nawroty w porównaniu z innymi metodami.
Laseroterapia
Próby zastosowania laseroterapii nadal są bardziej nowinką niż rutynowym zabiegiem w leczeniu choroby hemoroidalnej. Zabieg polega na odnalezieniu tętnic hemoroidalnych za pomocą sondy ultradźwiękowej i zatrzymaniu w nich przepływu krwi za pomocą koagulacji laserowej. Modyfikacją tej metody jest dodatkowe założenie gumowych podwiązek. Zabieg charakteryzuje się wysoką skutecznością i niewielkimi dolegliwościami bólowymi w okresie rekonwalescencji. Możliwe jest jednak wystąpienie krwawienia wymagającego interwencji chirurgicznej.
Nie ma jeszcze komentarzy! Śmiało, bądź pierwsza/y! :)