Leczenie zachowawcze ma na celu normalizację wypróżnień i zapobieganie zaparciom. Opiera się głównie na modyfikacji stylu życia. Pacjentom zaleca się zmianę diety na bogatoresztkową, wzbogacenie jej w błonnik (w tym również stosowanie suplementów diety z błonnikiem) i spożywanie od 1,5 do 2 litrów niegazowanej wody. Korzystnie jest wypijać szklankę przegotowanej, ciepłej wody przed każdym posiłkiem, gdyż ciepło pobudza perystaltykę jelit. Dobre efekty daje częste przyjmowanie małych posiłków o tych samych porach. Łagodzić zaparcia można też poprzez przyjmowanie 1-2 łyżek stołowych parafiny dziennie. Odradza się natomiast stosowanie leków przeczyszczających, gdyż ich działanie jest doraźne, a ponadto obserwuje się stopniowe przyzwyczajanie organizmu, co zmusza do zwiększania dawki leków. Leki przeczyszczające wywołują przekrwienie błony śluzowej dolnego odcinka przewodu pokarmowego, a to sprzyja krwawieniom. Zaleca się unikać potraw wywołujących podrażnienia śluzówki przewodu pokarmowego, takich jak ostre przyprawy, alkohol i inne używki.
Modyfikacja stylu życia obejmuje zmianę złych nawyków życiowych, takich jak długie przebywanie w toalecie, mała aktywność fizyczna i „siedzący tryb” życia. Zwykle wprowadzenie nawet niewielkiej ilości zajęć fizycznych w postaci spacerów lub pływania w znacznym stopniu łagodzi dolegliwości.
Na każdym etapie choroby hemoroidalnej stosuje się leki zarówno doustnie (tj. działające ogólnie ustrojowo) jak i miejscowo. Wśród leków w tabletkach wymienia się takie o działaniu przeciwobrzekowym, przeciwzapalnym i wzmacniającym naczynia.
Lek na hemoroidy bez recepty. Kliknij w obrazek, aby przejść do apteki.
Dobre efekty przynosi stosowanie leków opartych o składniki pochodzenia naturalnego, wśród których można wymienić flawonoidy, saponiny, rutozydy, diosminę i związki o podobnym działaniu. Flawonoidy mają silne działanie antyoksydacyjne. Dlatego eliminując wolne rodniki zmniejszają stan zapalny i zapobiegają uszkodzeniom tkanek. Diosmina stosowana jest często w zaostrzeniach choroby hemoroidalnej. Zmniejsza obrzęk, krwawienia i łagodzi dolegliwości bólowe. Ziołowe leki na bazie kasztanowca lub ruszczyka kolczastego zwiększają napięcie żylne, uszczelniają naczynia włosowate i poprawiają przepływ żylny. Ww. preparaty mogą być stosowane długotrwale, gdyż są dobrze tolerowane i mają niewiele działań ubocznych, również u pacjentów starszych.
Objawy choroby hemoroidalnej łagodzi miejscowe stosowanie leków w postaci maści, żeli lub czopków. Preparaty te jednak działają jedynie objawowo zmniejszając ból, pieczenie, świąd i stan zapalny. Długotrwałe ich stosowanie obarczone jest działaniami niepożądanymi w postaci odczynów alergicznych lub niekorzystnych zmian śluzówki. Może też opóźnić właściwą diagnozę, gdyż chorzy sami stosują te preparaty bez konsultacji lekarskiej. Zaletą leków miejscowych jest ich znikomy wpływ na cały organizm.
Leki stosowane miejscowo najczęściej zawierają substancje przeciwbólowe (lignokaina), antybiotyki, środki przeciwzapalne i przeciwświądowe (sterydy – hydrokortyzon, dwutlenek tytanu, tlenek cynku) oraz ściągające (tanina). Najwięcej działań niepożądanych przynosi stosowanie sterydów, które w krótkim czasie prowadzą do zaniku śluzówki. Przy zwiększonym napięciu mięśni zwieraczy stosuje się leki rozluźniające zwieracz, co poprawia ukrwienie otaczających tkanek i przyspiesza proces gojenia.
Uzupełnieniem metod leczenia miejscowego są nasiadówki. Ciepło zmniejsza obrzęk tkanek i napięcie zwieraczy przy zakrzepicy i stanach zapalnych. Dodatek ziół o działaniu antyseptycznym i ściągającym łagodzi dolegliwości choroby hemoroidalnej. Można stosować rumianek, azulan, korę dębu. Nasiadówka powinna trwać krótko - od 5 do 15 minut, w przeciwnym razie może zaostrzyć przebieg choroby.
Leczenie zachowawcze może okazać się w pełni wystarczające u pacjentów z I i II stopniem choroby hemoroidalnej. Dzięki niemu można uniknąć zabiegów inwazyjnych, szczególnie u chorych z przeciwwskazaniami. W pewnej grupie pacjentów leczenie zachowawcze może okazać się niewystarczające. Leczenie inwazyjne rozważa się u pacjentów z częstymi nawrotami i dużymi krwawieniami.
Nie ma jeszcze komentarzy! Śmiało, bądź pierwsza/y! :)